Ecologie leren & onderwijzen, Intermezzo, De stad als natuurgebied.

15 maart • Ton Denters

De stad is mensenwerk, alles oogt gepland. Toch is er een andere werkelijkheid; steden zijn ook het domein van spontane natuur met een eigen regie. De mens geeft de stad structuur en de natuur vindt daarin zijn weg.

Vorige Volgende

Stedelijke natuur heeft lang een tweederangs imago gehad, maar de waardering verschuift. De stedelijke biodiversiteit blijkt groot en de eigenheid wordt in toenemende mate onderkend. Ook stadsbewoners kijken anders naar stadsnatuur. Wat onkruid was, wordt nu meer en meer als 'gewildgroei' gezien. Dat levert acties op als Operatie Steenbreek: 'tegels eruit, groen erin'. De stedelijke planologie is eveneens aan het kenteren. Natuur als bondgenoot, om steden leefbaar en toekomstbestendig te houden, nu het klimaat meer regen en hogere temperaturen brengt.

 

Docentmateriaal

In de bij dit artikel horende documenten bevinden zich de volledige tekst van het intermezzo van Ton Denters uit het boek Ecologie leren & onderwijzen en de afbeelding ‘’de stad als warmte-eiland’’

Bronvermelding
  1. Artikel: Reumer, J. (2000). Stadsecologie. De stedelijke omgeving als ecosysteem (K. Moeliker Ed.). Rotterdam: Natuurmuseum Rotterdam.
  2. Artikel: Segal, S. (1969). Ecological notes on wall vegetation. Dordrecht: Springer. van der Meijden, R. (1996). Heukels' Flora van Nederland. Groningen: Wolters-Noordhoff.
Intermezzo-Denters-volledige-tekst.pdf Afbeelding-de-stad-als-warmte-eiland-.jpg
Leswerk